نقش تحریفات موقت حسابداری در کاهش پایداری اقلام تعهدی

     نتایج تحقیقاتی که با کار اسلوان (1996) آغاز شده است نشان می‌دهد پایداری جزء تعهدی‌سود‌از جزء‌نقدی آن کمتر است. بعضی از اندیشمندان بر نقش تحریفات حسابداری در کم بودن پایداری اقلام تعهدی تأکید دارند. بعضی دیگر آن را به شاخص‌های اقتصادی همچون رشد شرکت نسبت می‌دهند. این تحقیق نیز با تحلیل اطلاعات مربوط به نمونه‌ای از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1377 تا 1387 به بررسی نقش تحریفات حسابداری در کم بودن پایداری اقلام تعهدی می‌پردازد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که تحریفات حسابداری عاملی مهم در کاهش پایداری اقلام تعهدی است. هم‌چنین نتایج حاکی است که رشد فروش، پایداری اقلام تعهدی را کاهش، و استفادة کارآمد از دارایی‌ها، پایداری اقلام تعهدی را افزایش می‌دهد.4